Sprzęt kuchenny

Natura do poprawy
www.swiat-alkoholi.pl

O Japończykach mówi się, że nie mają poczucia humoru. Nic podobnego, bowiem jest on na najwyższym poziomie. Dominuje w nim nieśmiertelny świat samurajów, swarliwych żon, a dzieje się to najczęściej podczas spotkań towarzyskich z karafką pełną sake.

Japończycy znają Polskę i często wskazują na wiele podobieństw istniejących między naszymi nacjami. Mówią, że tak jak my żywo reagują na dowcipy, lubią śmiać się z siebie, przepadają za towarzyskimi śpiewami, no i też nie wylewają za kołnierz. Japończycy piją często i dużo, ale alkohol na zdrowie im nie wychodzi, bowiem konsumpcja trunków zwykle kończy się „chorobą morską”, na którą są genetycznie podatni. Twierdzi się, że to wina niskokalorycznej kuchni mieszkańców Nipponu.

RYŻ DOBRY NA WSZYSTKO
Co się dzisiaj pije w Japonii? Ongiś była to wyłącznie sake i shochu – tradycyjne napoje alkoholowe sporządzane z odtłuszczonego ryżu przygotowanego do fermentacji. Po rozgotowaniu ryżu do kleistej konsystencji zaszczepia się go grzybkiem fermentującym (Aspergillus oryzaze), który skrobię ryżową rozkłada na cukry proste. Dzięki temu powstaje alkohol o mocy 12-14% vol. Po około 25 dniach następuje filtracja sake i leżakowanie w beczkach przez pół roku. Zdaniem Japończyków, bukiet sake przypomina hiszpańskie wytrawne wino Sherry Dry.
W Japonii produkowane są także mocniejsze gatunki trunku ryżowego o-ossake. To sake wzmocniona destylatem ryżowym do 25% vol. alkoholu.
Z kolei na wyspie Hokkaido destyluje się sake w celu uzyskania tradycyjnego trunku zwanego shochu (czyt. soczu). Nawet najsłabsze destylaty tego rodzaju mogą zwalić z nóg, gdyż, po pierwsze, zwłaszcza zimą, pije się je podgrzewane, a po drugie – bez umiaru. Produkt sporządza się ze spirytusów rolniczych uzyskanych z pszenicy, jęczmienia, słodkich ziemniaków i z samej sake.

ZAPATRZENI W EUROPĘ I AMERYKĘ
Pod koniec XIX wieku Japończycy zaczęli interesować się europejskimi spirytualiami. Zamożnym Japończykom szczególnie przypadła do gustu, oprócz koniaku, whisky. Po II Wojnie Światowej, zwłaszcza młode pokolenie Japończyków zaczęło podpatrywać i naśladować to wszystko, co najlepsze i najatrakcyjniejsze wśród światowych alkoholi. Nic dziwnego, że szybko rozwinęła się w Kraju Kwitnącej Wiśni produkcja rodzimej whisky, która z roku na rok staje się coraz lepsza. Niestety, do dzisiaj nikomu na świecie, również w Japonii, nie udało się wyprodukować trunku porównywalnego z niedościgłym wzorem, czyli whisky szkocką.

NAPROMIENIOWANE PROCENTY
Japończycy wiele robią, aby znaleźć sposób na uszlachetnienie i skrócenie okresu dojrzewania naturalnych spirytusów. Dlatego ubolewają, że metoda radioaktywnego udoskonalania trunków, po którą zaczynają sięgać, w wielu krajach nie jest dopuszczona do stosowania. Wśród naukowców opinie na ten temat są podzielone. Część z nich twierdzi, że napromieniowywanie środków spożywczych jest szkodliwe. Jednak japońskie badania nie potwierdzają tego. Hiroshi Wanotabe, szef laboratorium badawczego Japońskiego Towarzystwa Energii Atomowej (JAPC) w Takasaki, miasta leżącego na północ od Tokio, skarży się na to, a jego kolega, 65-letni fizyk, Hitioshi Itoh, ma nadzieję, że „uzbrojonym” w naukowe ekspertyzy rządom uda się przekonać świat o zaletach tej metody do 2008 roku.
Nie chodzi tu wyłącznie o zwiększenie dostępności dobrych trunków za rozsądną cenę, które by podniosły kulturę picia i lepsze obyczaje, ale również o radioaktywne uszlachetnianie różnych produktów spożywczych (stosowane już od lat np. w Holandii), co wpłynęłoby na przedłużenie ich przydatności. A przecież wiele tanich alkoholi, zakupionych po okazyjnej cenie, lecz z wątpliwego źródła, czasami okazuje się sztucznie dojrzewaną „fałszywką”, które od czasu do czasu pojawiają się wśród win, koniaków, brandy czy whisky.